ประเทศญี่ปุ่นนั้นเป็นประเทศที่มีศิลปะวัฒนธรรมหลายอย่างอันเป็นเอกลักษณ์ ซึ่งเมื่อเราได้มองเห็นแล้วก็สามารถทราบได้ทันทีว่าสิ่งนี้คือศิลปะของญี่ปุ่น จึงทำให้หลายคนมีความหลงใหลและชื่นชอบในความเป็นเอกลักษณ์ของญี่ปุ่นนี้เป็นอย่างมาก อีกเรื่องราวหนึ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของญี่ปุ่นนั้นก็คือ เกอิชาญี่ปุ่น นั่นเอง  เอกลักษณ์ที่เราสามารถจำได้ติดตานั่นก็คือ สาวๆเหล่านี้จะมีการทาหน้าที่มีสีขาวมากกว่าปกติธรรมดาทั่วไป ทาปากเล็ก เขียนคิ้วโก่ง และมีการทำทรงผมที่สวยงามเป็นเอกลักษณ์ของคนญี่ปุ่น รวมถึงใส่ชุดประจำชาติญี่ปุ่นคือชุดกิโมโน  หลายคนมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับอาชีพและหน้าที่ของเกอิชาอยู่ จากการที่ญี่ปุ่นเริ่มเปิดประเทศและมีการเข้ามาของผู้คนต่างชาติมากขึ้นโดยเฉพาะช่วงที่มีการเข้ามาของทหารอเมริกัน จึงทำให้มีความเข้าใจที่ผิดเกี่ยวกับเกอิชาค่อนข้างมาก เกอิชาญี่ปุ่น ไม่ได้เป็นกันง่ายๆ คำว่าขายบริการของเกอิชาในที่นี้ก็คือการเป็นศิลปินผู้ให้ความบันเทิง โดยการเป็นเกอิชานั้นไม่ใช่ว่าใครจะสามารถเป็นกันได้ จะต้องมีการฝึกฝนและมีการอบรมตั้งแต่เด็ก รวมถึงจะต้องฝึกฝนเรื่องของศิลปะญี่ปุ่นหลากหลายแขนงไม่ว่าจะเป็น การเล่นซามิเซ็งและเครื่องดนตรีต่างๆ การขับร้อง การเต้นรำ รวมถึงต้องมีความรู้ในเรื่องของวรรณคดีและสามารถแต่งบทกวีได้ นอกจากนี้สิ่งอื่นๆที่ยังต้องเรียนรู้ก็คือมารยาทในการให้บริการต่างๆไม่ว่าจะเป็น ศิลปะการชงชา ศิลปะการจัดดอกไม้ เป็นต้น  โดยเกอิชาฝึกหัดรุ่นเด็กจะเรียกกันว่า ไมโกะ และจะต้องทำงานฝึกฝนให้มีความเชี่ยวชาญในศิลปะด้านต่างๆเหล่านี้จนกว่าจะได้รับการยอมรับจึงจะเลื่อนขั้นจากไมโกะกลายเป็นเกอิชา การเป็นเกอิชานั้นไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่เข้าใจ ขายบริการแต่ไม่ใช่โสเภณี จากที่เราได้กล่าวไปข้างต้นว่าเกอิชานั้นเป็นรูปแบบของอาชีพหนึ่งที่มีการให้บริการในเรื่องของความสุขและความบันเทิง แต่ไม่จำเป็นที่เกอิชาเหล่านี้จะต้องมีเพศสัมพันธ์กับลูกค้าที่มาใช้บริการแต่อย่างใด และรูปแบบของการให้ความบันเทิงของเกอิชานั้นจะเป็นการแสดงของศิลปะขั้นสูงแตกต่างจากเหล่าโสเภณีที่ให้ความสุขแบบธรรมดาทั่วไปวิธีสังเกตความแตกต่างระหว่างเกอิชาและโสเภณีสามารถสังเกตได้จากชุดกิโมโน โดยเกอิชานั้นจะมีการผูกโอบิไว้ด้านหลัง ส่วนเครื่องประดับต่างๆนั้นเน้นความเรียบง่ายแต่สวยงามตามรูปแบบของเกอิชาแบบดั้งเดิม แต่ถ้าหากเป็นโสเภณีจะผูกสายโอบิไว้ด้านหน้าเพื่อให้สะดวกในการแกะ และจะมีเครื่องประดับต่างๆที่ค่อนข้างหรูหราเพื่อทำให้สวยงามและแข่งขันกันเรียกร้องความสนใจจากลูกค้านั่นเอง

คนไทยชอบไปเที่ยวญี่ปุ่น ต้องยอมรับเลยว่าใครๆนั้นก็อยากจะไปประเทศญี่ปุ่นกัน ไม่รู้ว่าจะติดอกติดใจอะไรนักหนา ถ้าจะให้นึกถึงประเทศที่จะไปประเทศแรกสำหรับการเดินทางนั้นก็หลายคนก็คงคิดกันอยู่เป็นเสียงเดียวกันว่า ประเทศญี่ปุ่น เมื่อมีคนเคยไปแล้วก็ติดอกติดใจอยากจะไปอีกสักครั้งหนึ่ง ลองมาดูเหตุผลดีกว่าว่ามีเหตุผลใดที่หลายคนนั้นอยากจะไปกันอีกกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ เป็นประเทศที่คนไทยชื่นชอบและติดอกติดใจในการเดินทางมากเลย เรามาไขข้อสงสัยกันดีกว่า คนไทยชอบไปเที่ยวญี่ปุ่น อย่างแรกเลยก็คือความเป็นระเบียบเรียบร้อย แน่นอนว่าคนในประเทศญี่ปุ่นมีระเบียบวินัยค่อนข้างดีมากเลยไม่ว่าจะเป็นการตรงต่อเวลา การให้เกียรติซึ่งกันและกัน แค่เรื่องการต่อคิวซื้อของหรือใช้บริการต่างๆนั้นเป็นระเบียบมาก แม้กระทั่งการลงบันได แล้วต้องยอมรับเลยว่าการตรงต่อเวลาของชาวญี่ปุ่นนั้นถือว่าตรงต่อเวลามากเลย สังเกตได้เลย ไม่ว่าจะเป็น การเดินทางที่เราจำเป็นต้องใช้รถบัสหรือรถไฟฟ้า เราจะเห็นได้อย่างชัดเลยว่ามาตรงต่อเวลามากที่ต่างกับประเทศไทยเหลือเกิน จึงทำให้นักท่องเที่ยวนั้นมีความสุขและความสะดวกสบายในการไปไหนมาไหน โดยที่เราไม่ต้องมาเผื่อเวลาแบบประเทศไทย สถานที่ท่องเที่ยว บรรยากาศธรรมชาติ แน่นอนว่าสถานที่ท่องเที่ยวของญี่ปุ่นนั้นในรูปแบบของธรรมชาติคือว่าเป็นธรรมชาติมากเลย และยังสามารถเที่ยวได้ตลอดทั้งปีอีกด้วยประเทศญี่ปุ่น และฤดูที่นิยมมีชาวต่างชาตินั้นไปเที่ยวมากที่สุดเลยก็คือ การไปดูดอกซากุระ หรือจะเป็นทุ่งลาเวนเดอร์ในฤดูร้อน ช่วงหิมะก็เป็นช่วงที่คนชาวต่างชาตินั้นไปเที่ยวกันมากอยู่…

ภาพวาดแบบญี่ปุ่นนั้นมีเอกลักษณ์ที่เมื่อเราเห็นแล้วสามารถทราบได้ทันทีเลยว่าเป็นภาพวาดในสไตล์ญี่ปุ่น ไม่ว่าจะด้วยลายเส้นหรือการใช้สีที่มีลักษณะเฉพาะเห็นแล้วสามารถทราบได้ในทันที และนอกจากนั้นมักจะมีการสอดแทรกศิลปวัฒนธรรมหรือลักษณะภูมิประเทศที่มีเฉพาะในประเทศญี่ปุ่นเท่านั้นเอาไว้ในภาพวาด จึงเป็นภาพที่เราเห็นแล้วทราบได้ในทันทีนั่นเอง ในบรรดาภาพวาดที่เป็นศิลปะในสไตล์การวาดแบบญี่ปุ่นนั้น มีหลายภาพที่มีชื่อเสียงและรู้จักกันในวงกว้าง หนึ่งในนั้นภาพที่มีชื่อเสียงมากที่สุดที่ไม่พูดถึงไม่ได้เลยก็คือ ภาพวาดเกลียวคลื่นอัน แสนโด่งดังไปทั่วโลก เนื่องจากมีเอกลักษณ์และความสวยงามที่น่าประทับใจ รูปเกลียว คลื่นญี่ปุ่น นี้แม้เราจะเห็นกันบ่อยครั้ง แต่ประวัติความเป็นมาของภาพนี้กลับถูกพูดถึงกันน้อยเหลือเกิน แม้เราจะได้เห็นรูปนี้กันบ่อยแต่คิดว่าเป็นภาพธรรมชาติธรรมดา ไม่ได้คิดว่ามีความพิเศษอะไร ในความเป็นจริงแล้วมีเรื่องราวที่ถูกสอดแทรกอยู่ภายใน คลื่นญี่ปุ่น นี้ใครเป็นผู้สร้างสรรค์ขึ้น แม้ภาพนี้จะเป็นที่โด่งดังแต่ชื่อผู้ที่สร้างผลงานชิ้นนี้ขึ้นกลับไม่ค่อยเป็นที่รู้จักสักเท่าไหร่นัก ภาพนี้ผู้สร้างสรรค์คือ คัตสึชิกะ โฮกูไซ โดยงานศิลปะของเขาเป็นการสร้างขึ้นโดยใช้การแกะสลักพิมพ์ไม้ โฮกูไซมีชีวิตอยู่ในช่วงปีค.ศ.1760-1849 หรือตรงกับยุคสมัยเอโดะของญี่ปุ่นนั่นเอง ภาพวาดของโฮกูไซเป็นแนวที่เรียกว่า อูกิโยะ ซึ่งเป็นภาพศิลปะที่เกี่ยวกับการใช้ชีวิตของคนญี่ปุ่นในยุคนั้นเช่น ผู้หญิง,นักซูโม่,ทิวทัศน์,สัตว์ในตำนาน เป็นต้น แต่หนึ่งในภาพที่มีชื่อเสียงที่สุดของโฮกูไซก็คือภาพคลื่นนี้นั่นเอง ชื่อของภาพคือ คานางาวะโอกิ นามิอุระ หรือแปลเป็นไทยคือ คลื่นยักษ์แห่งเมืองคานางาวะนั่นเอง โดยภาพนี้เป็นหนึ่งในภาพชุดสามสิบหกภาพรอบภูเขาไฟฟูจิ โดยในภาพชุดนี้นอกจากรูปคลื่นรูปนี้แล้วยังมีภาพวิวทิวทัศน์ต่างๆอีกหลายแบบจากมุมมองหลายมุมรอบๆภูเขาไฟฟูจิ และภาพชุดนี้นั้นถูกสร้างขึ้นในช่วงที่โฮกูไซมีอายุมากแล้วเป็นช่วงอายุประมาณ 70 ปี เป็นช่วงที่เขาสั่งสมประสบการณ์และตกผลึกฝีมือออกมากลายเป็นภาพที่มีความสมบูรณ์ การถูกยอมรับชื่นชมในระดับโลก ผลงานในสไตล์ญี่ปุ่นนั้นอย่างที่เราทราบว่าเป็นศิลปะที่มีเอกลักษณ์เป็นอย่างมาก แม้ภาพนี้จะถูกสร้างขึ้นมาอย่างยาวนานแล้วแต่ช่วงที่ภาพนี้เป็นที่รู้จักและมีชื่อเสียงไปทั่วโลกเป็นตอนที่โฮกูไซได้เสียชีวิตไปแล้วเนื่องจากในสมัยเอโดะนั้นญี่ปุ่นยังไม่เปิดประเทศจึงทำให้วัฒนธรรมรวมถึงศิลปะญี่ปุ่นยังไม่เป็นที่รู้จักในสายตาชาวโลกมากนัก หลังจากที่ญี่ปุ่นเปิดประเทศสิ่งเหล่านี้จึงได้เพิ่งถูกเผยแพร่ออกมา โดยนอกจากคนทั่วไปแล้วเหล่าศิลปินระดับโลกยังมีความสนใจในผลงานศิลปะสไตล์ญี่ปุ่นอีกด้วย ตัวอย่างศิลปินชื่อดังเช่นโคลดโมเนห์,เอดัวร์ มาแน,วินเซนต์ แวนโก๊ะ เป็นต้น โดยเฉพาะแวนโก๊ะนั้นชื่นชอบและชื่นชมศิลปะญี่ปุ่นสไตล์อูกิโยะนี้มาก มีคำกล่าวของเค้าที่ว่า การวาดภาพของเขานั้นต้องคัดกรองและวาดใส่รายละเอียดใช้เวลานานกว่าจะได้ภาพออกมาซักภาพหนึ่ง แต่ศิลปะแบบญี่ปุ่นนั้นใช้ลายเส้นที่เรียบง่ายแต่ชัดเจน ไม่จำเป็นต้องมีสัดส่วนที่แม่นยำแต่แสดงออกชัดเจนในความรู้สึก และเขาได้ให้ความเห็นกับภาพคลื่นยักษ์แห่งคานางาวะนี้ว่า คลื่นพวกนั้นเสมือนกรงเล็บ พวกเรือถูกมันจับเอาไว้คุณเองก็รู้สึกได้

เรามาทำความรู้จักเกี่ยวกับศิลปะของประเทศญี่ปุ่นกันดีกว่า ไอคิโด มันเป็นอย่างไรและมีประวัติความเป็นมาที่มันเชื่อมโยงต่อวัฒนธรรมของประเทศญี่ปุ่นอย่างไรเดี๋ยววันนี้เราจะมาเล่าให้เพื่อนฟังดีกว่าว่ามีอะไรบ้างที่น่าสนใจที่สามารถไปใช้ในชีวิตประจำวันของบางคนได้ และในการออกกำลังกายก็ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของการต่อสู้ของประเทศญี่ปุ่น เราพยายามหาข้อมูลเพื่อให้เพื่อนๆนั้นได้รับข้อมูลอย่างถูกต้องเกี่ยวกับการออกกำลังกายไอคิโด  ไอคิโด ศิลปะป้องกันตัว ไอคิโดนั้นถือว่าเป็นศิลปะในการป้องกันตัวสำหรับประเทศญี่ปุ่น ซึ่งในบางคนนั้นที่กำลังออกกำลังกายก็นำศิลปะไอคิโดนั้นไปใช้เพื่อในการออกกำลังกายให้มีร่างกายที่แข็งแรง ซึ่งไอคิโดนั้นเป็นเทคนิคการป้องกันตัวโบร่ำโบราณของประเทศญี่ปุ่นเลย เป็นอยู่ในหมวดหมู่ของประเภทที่ใช้อุปกรณ์ฟันดาบ และอาจจะมีการใช้หอกด้วย แต่ยังไม่ได้รับการรับรองให้เป็นกีฬาที่อยู่ในโอลิมปิก แต่เขาแข่งขันเพื่อในประเทศญี่ปุ่นในการฝึกจิตวิญญาณและปฏิบัติทางกายภาพ  ประวัติความเป็นมา เป็นรูปแบบของการออกกำลังกายในการเชิงต่อสู้ป้องกันตัว โดยในปี  1883 ได้มีการก่อตั้งบริษัทหนึ่งขึ้นมาเพื่อดำเนินการการเรียนรู้และศิลปะของประเทศญี่ปุ่นให้ไม่หายไป จึงทำให้ในปัจจุบันนั้นได้มีเด็กเยาวชนนั้นเข้าร่วมมากมายในการต่อสู้ฝึกป้องกันตัว มันจะให้เด็กนั้นฝึกความอดทนและความแข็งแกร่งในการเล่นกีฬาประเภทนี้จะได้กล้ามเนื้อเป็นอย่างมาก เทคนิคในการเล่น ในการเล่นศิลปะการออกกำลังกาย มันจะไม่มีเทคนิคที่จะทำให้คนนั้นไม่ชอบเลย การฝึกง่ายๆคือการที่เราฝึกโยกหลบหรือหลีกเลี่ยงการโจมตีของคู่ต่อสู้ เป็นไปในรูปแบบของธรรมชาติในการโจมตีในหลายรูปแบบ มันจะเป็นในวิธีของการศึกษาการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ ในกีฬาประเภทนี้ถือว่าเป็นกีฬาที่ต้องมีความอดทนเป็นอย่างมากที่เราจะต้องอดทนรับมือโคตรสู้และสวนกลับเร็ว

อาหารญี่ปุ่นนั้นทำไมเป็นอาหารที่ยอดฮิตอย่างมากไม่ว่าจะในประเทศไทยหรือต่างชาติ ที่ความนิยมอย่างมาก ทำให้หลายคนนั้นเกิดข้อสงสัยอย่างมากว่าทำไมคนถึงชอบกินกันอาหารญี่ปุ่นนี้ มีข้อดีและประโยชน์อย่างไรและมีเอกลักษณ์อะไรทำไมถึงมีเสน่ห์อย่างนี้อาหารของญี่ปุ่น วันนี้เราจะมาเจาะลึก เหตุใดทำไมอาหารญี่ปุ่น จึงได้รับความนิยมและถูกปากคนเป็นจำนวนมากมีปัจจัยอะไรที่สำคัญวันนี้เรามาดูกันดีกว่าว่ามีอะไรกันบ้าง  เหตุใดทำไมอาหารญี่ปุ่น ใช้วัตถุดิบดี ต้องบอกเลยว่าอาหารญี่ปุ่นส่วนมากนั้นนิยมกันใช้อาหารที่มาจากคุณภาพที่ดี เป็นอีกหนึ่งที่สำคัญเลยที่การทำอาหารญี่ปุ่นนั้นจะต้องมีวัตถุดิบที่ดีสดใหม่ เป็นเทคนิคและประสบการณ์ของเชฟที่จะต้องทำอาหาร การทำอาหารนั้นของญี่ปุ่นดูเหมือนง่ายแต่จริงๆแล้วนั้นบอกเลยว่าค่อนข้างมีวิธีการทำค่อนข้างยุ่งยากพอสมควรเลยอาจจะเป็นเพราะวัฒนธรรมของชาวญี่ปุ่นที่จะต้องใส่กริยาในการทำอาหารลงไปด้วยจึงทำให้เกิดคุณค่าอย่างมากในการรับประทานอาหาร ต่างกับประเทศอื่นๆที่จะต้องปรุงอาหารด้วยมีเครื่องเคียงที่มากสารพัดเลยแต่อาหารญี่ปุ่นนั้นสามารถทำได้ง่ายๆแต่ต้องใส่จิตวิญญาณลงไปด้วย สิ่งที่อยู่นอกเหลือจากอาหาร ต้องบอกเลยว่าญี่ปุ่นนั้นมีอิทธิพลอย่างมากไม่ว่าจะเป็นในรูปแบบใดยกตัวอย่างเช่น วีดีโอ หนังซีรี่ย์ต่างๆ มังงะ แล้วก็เพลง ที่มีอิทธิพลอย่างมาก เราคงเคยเห็นอาหารที่ยอดนิยมของโดราเอมอน โดรายากิที่เป็นเครื่องโฆษณาสินค้าอาหารของชาวญี่ปุ่น ที่ทำให้คนที่ไม่ใช่เป็นคนญี่ปุ่นนั้นได้รู้จักอาหารญี่ปุ่นและเกิดอาการอยากลิ้มรส ว่าจะเป็นตัวการ์ตูนอย่างชินจังที่มากับราเมง เชฟญี่ปุ่น ต้องบอกเลยว่าเชฟญี่ปุ่นอาจจะต้องมีประสบการณ์มากมายในการฝึกการทำอาหารเป็นสิบสิบปี ไม่ว่าจะเป็นการชำแหละปลาหรือการหุงข้าว การทำความสะอาดของเกล็ดปลา คุณจะต้องรับรู้เลยว่าเป็นการใช้ฝีมือเป็นอย่างมากในการทำและความละเอียด…

โตเกียว หลายคนคงคุ้นหูอย่างมากขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองท่องเที่ยวที่น่าเที่ยวอย่างมากและมีกิจกรรม relax ต่างๆมากมายไม่ว่าจะเป็นในส่วนของย่านช้อปปิ้งที่ได้รับความนิยมอย่างมากและย่านอาซากุสะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสุดฮิตเลยก็ว่าได้หรือจะเป็นสวนสาธารณะอุเอโนะ  ที่บริเวณในสวนแห่งนี้เต็มไปด้วยต้นซากุระเต็มบริเวณทางเดินเลยหรือจะเป็นประตูคามินาริ  ใจกลางเมือง โตเกียว นั้นมีสวนอุเอโนะ เป็นสวนสาธารณะที่ได้รับความนิยมอย่างมากและมีขนาดใหญ่อย่างมากไม่ว่าจะเป็นชาวญี่ปุ่นหรือนักท่องเที่ยวต่างๆที่เดินทางเข้ามา ได้รับความนิยมอย่างมากสวนแห่งนี้ ยังมีพิพิธภัณฑ์วัดหรือศาลเจ้าอีกด้วย ประมาณปลายเดือนเมษายนเราจะได้เห็นดอกซากุระนั้นเต็มต้นไม้เลยโดยมีต้นไม้ประมาณ 10 กว่าต้นที่เรียงตามถนนสร้างความงดงามอย่างมาก  วัดเซนโซจิ เป็นวัดพุทธที่ศีรษะนั้นค่อนข้างสดใสสถานที่ตั้งนั้นอยู่ในเขต อาซากุสะของเมืองโตเกียว ก็บอกเลยว่าวัดนี้สร้างมาตั้งแต่สมัยโบร่ำโบราณเลยก็ว่าได้ เพราะวันนั้นสร้างเสร็จเมื่อปี  645  ถือได้ว่าเป็นวัดที่เก่าแก่ที่สุดของเมืองเลย และนักท่องเที่ยวนั้นชอบนิยมกันอย่างมาก ลักษณะเป็นประตูยักษ์ที่มีขนาดใหญ่มากและแสงสีงั้นงดงามอย่างมาก ศาลเจ้าเมจิ เป็นสถานที่สำคัญอย่างมากของเมืองโตเกียวและมีนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาจากทั่วทิศมากราบไหว้ โดยรอบของสารนั้นมีความงดงามอย่างมากเพราะว่าบริเวณรอบๆนั้นเป็นสวนที่งดงามที่มีชื่อว่า สวนโยโยกิ โดยมีต้นไม้หนาทึบ กว่าแสนต้น การเปิดให้เข้าเก่าๆของศาลนั้นจะเปิดตอนเช้าถึงมืดตลอดทุกวันเลยโดยที่ไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น